Tanzim satışlar.....

            Yaklaşık bir ay önce, ıspanağın pazar fiyatının 8 lirayı bulduğu dönemlerde, pazar pazar gezmiş, sebze fiyatlarının ciddi boyutlara ulaştığını görmüş ve üreticiden tüketiciye direk ulaşımın sağlanması gereği üzerinde durmuştum.

            Hatta Antalya'dan bir üretici çiftçi, kendi ürettiği sebzeyi büyük şehirlerde, İstanbul ve Bursa'da direk halka satmak isteğiyle açtığı merkezler nedeniyle nasıl baskı ve işkencelere maruz kaldığını anlatmıştı. Bende bu köşede dile getirmiştim.

            Antalyalı sebze üreticisi, kendi ürettiği sebzelerin aracılar vasıtasıyla nasıl üç katına satıldığını aklının almadığını, bu işin arkasında yine FETÖ vari bir kalkışmanın olabileceği kanaatiyle ürettiği sebzeleri tarlasından direk vatandaşa ulaştırmak amaçlı merkezler açtığını anlatırken neden kapatmak zorunda olduğunu ise; "Her gün eli silahlı kişiler merkezlerimizi basıp, bütün sebzelerimizi zayii ediyorlardı"  derken ne ile muamele gördüğünü anlamaya çalışıyordum. Aracı, patates-soğanla başlattığı savaşı bütün sebzeye yansıttı. Enflasyon, sebze-meyve yüzünden tırmandı. Dolarla başlatılan savaş başka boyutlulara taşınmış oldu.

            Güçlü iktidar, hemen tavrını koyarak "tanzim satış"  uygulamasını başlattı.

Yıllar önce belediyelerin, halka daha ucuz gıda ve malzeme sağlamak için "tanzim satış mağazaları" uygulamaları marketler zincirlerinin yaygınlaşması ile kaldırılmıştı. 1990'lı yılların başlarından marketlerin çoğalmaya başlaması ile "bakkal" kültüründen "market" kültürüne geçiş halkın beğenisi ve desteğini görünce devlette bu alandan elini çekerek, yavaş yavaş tanzim satışları kapatmak zorundan kalmış oldu. Ve bugünlere gelindi.

Tarım ülkesi konumunu sanayi ülkesine geçişle farklı bir pozisyona sokan Türkiye,  Ağustos- 2018 den beri uluslararası ciddi bir kuşatmayla karşı karşıya. FETÖ eliyle kanlı bir kalkışmayla iktidarı alt edemeyen emperyalist güçler, ekonomik yolla Türkiye'yi ablukaya aldı.

Gelinen noktada, "tanzim satışlar" ciddi bir güç gösterisidir. Olması gereken bir durumdur tabi. Desteklenmelidir. Ancak, kalıcı çözüm değildir.

Kalıcı çözüm, sanayi ülkesi olduğumuzu güçlendirirken, tarım toplumu olduğumuz da fazlasıyla güçlendirilmelidir.

            TARIM, BİLİNÇLİ YAPILMALI VE SANAYİ İLE DAHA GÜÇLÜ HALE GETİRLİMELİDİR.

                Sanayiye kurban edilen tarım, yine sanayinin desteğiyle daha güçlü hale getirilmelidir.

            Tarım, ülkemizin vazgeçilemez en büyük geçim kaynağıdır. 90'lı yıllara kadar kendi kendine yetebilen dünyadaki yedi ülkeden birisi olan Türkiye, tarımın sanayiye üstünlüğünün sıkıntılarını yaşamaktadır.

            Emperyalist güçler ciddi tarım savaşları ile ülkeleri kuşatmaya başlayalı çok oldu.

            Son zamanların popüler tartışması, "kenevir üretimi" konusundan hareket edecek olursak, tarımı emperyalizmin ne boyutlarda kullandığını göstermiş oluruz.

            Kenevir üretimini, sanayinin her alanında kullanan gelişmiş ülkeler, toprak yapısı olarak bu bitkiyi en kaliteli olarak üretecek toprak yapısına sahip Türkiye'nin kenevir üretimine müsaade etmemektedir.

ÇOCUKLUĞUMUN "ÇEDENESİ"...

Çocukluğumda, kenevir tohumu; "ÇEDENE", doğuda uzun kış gecelerimizin vazgeçilmez çereziydi.

Türkülere bile konu olan "çedene"'nin (kenevir tohumu), ekimi dikimi şimdi yasak.

Kenevirin tohumu çedene, tavada hafif yağ ile kavrulur "kavurga" haline getirilen kavrulmuş buğdayla karıştırılarak çayın yanında çerez olarak yenirdi. Hem bağırsak sağlığı açısından, hem de sindirimi hızlandırıcı özelliği nedeniyle mide sağlığına da faydası olan "çedene" (kenevir tohumu);  tekstil, plastik ve hatta uçak sanayisinde, kısmen de silah sanayisinde yoğun bir şekilde kullanılmaktadır.

Kontrolsüz kalan her kesim kendi hukukunu oluşturacaktır tabi ki... Kenevir, bilinçli tarımla kontrollü üretilirse gelecek yıllarda ülke tarımında faydalı olacağı bilim çevrelerince tartışılmaktadır.

Şimdi, asıl sorulması gereken;

"fiyat artışlarının arkasında olan güçlerle, gerçek mücadele ne zaman yapılacaktır?"

Asıl çözüm o zaman başlar.