Sen çalış ben yiyeyim!

Cumhurbaşkanı'nın G 20 liderlerine söylediği şu söz, oldukça dikkat çekti:

"Zenginler kazandıklarını öbür dünyaya mı götürecekler. Yanı başımızdakiler fakirlikten, açlıktan kırılırken, zenginler köpek mamalarına harcadıklarını bu ülkelere yapsaydı, dünya bu kadar kaos ve kavga içinde olmazdı."

Yukarıdaki bu ikaz bana Mevlana'nın aşağıdaki hikâyesini hatırlattı:

"Cenazesi götürülen adamın oğlu, babasının tabutu yanında hem ağlıyor ve hem şöyle ağıt yakıyordu:

"Babacığım bizi bırakıp nereye gidiyorsun? Seni öyle dar ve sıkıntılı bir eve götürüyorlarki, orada ne halı ne de hasır var. Ne aydınlatacak bir ışık ne de yenilecek bir dilim ekmek var. O evin ne açılacak bir güzel kapısı ne de dertleşecek bir komşusu var. Amansız bir ev, daracık bir yer; orada ne yapacaksın, halin nice olacak?"

O sırada böyle diyerek öz yaşı döken adamın söylediklerini dinleyen masum bir çocuk, elinden tuttuğu babasına;

"Babacığım bu cenazeyi bizi eve mi götürüyorlar? diye sordu. Babası:

"Aptal olma, neler saçmalıyorsun, bunu nereden çıkarıyorsun? Deyince, çocuk:

"Duymuyor musun? Adamın ölen babasını götürdükleri ev hakkında saydığı ve yakındığı şeylerin hepsi bizim eve uyuyor. Ne ışık var, ne haşir; ne yiyecek var ne içecek; ne doğru dürüst bir kapı ne de komşumuz var, dedi."

Dünya bankası verilerine göre; dünyanın en zengin 200 kişinin mal varlığı, yoksul iki buçuk milyar insanın toplam servetinden fazladır.

Bunların 112'si ABD'li Yahudilerdir. Dünyanın en zengin üç kişisinin sermayesi yoksul 48 ülkenin sermayesinden fazladır.

89 ülke son 10 yılda 23 kat yoksullaştı. 83 ülkenin ödediği faiz, anaparanın 5 katına ulaşmıştır.

Her yıl açlıktan 38 milyon insan ölüyor. 3 milyar insan günlük 2 doların altında geçiniyor.

Batı medeniyetinin temel felsefesi:

"sen çalış ben yiyeyim; ben tok olduktan sonra başkası açlıktan ölmüş bana ne!"

Mevlana'nın verdiği mesajı şimdi anladık mı?