Toplumun doğurduğu insanlık

Anda kalmalısın.

Empati kurmalısın.

Bakış açını değiştirmelisin.

Duygularını fark etmelisin.

Mükemmel anne değil, yeterince iyi anne olmaya çalışmalısın.

Çocuğun damarına giden yolu bulup bir şekilde online dersin başına oturtmalısın.

Günde en az 1 saat çocuğunla kaliteli vakit geçirmelisin.

Oyun, çocuk için her şeydir. O halde çocuğunla oyun oynamayı, onunla etkinlik yapmayı öğrenmelisin.

Çocuğun arkadaşları olmalı. Arkadaşları yoksa sen ebeveyn olarak arkadaş ihtiyacını karşılamalısın.

Öz farkındalık geliştirmelisin.

...

Uzar gider tavsiye içeren cümleler.

Bireysel danışmanlıklar, bireysel terapiler, özel dersler... derken uzmanlar çoğu zaman yalnız insan üzerine eğilmeyi tercih ederler. Parçalardaki problemleri çözümlemeye çalışırlarken bütünde ortaya çıkan marazları görmezden gelirler. Halbuki bütün ve parça birbirinden bağımsız değildir. Ama maalesef her uzman kendi uzmanlık alanından "insan"ı anlamaya, anlamlandırmaya ve anlatmaya çalışır.

Yaşadığımız çağ üzerinden insana bakmayı deneyelim.

Mutsuzluğun, üzüntünün, pişmanlığın, sıkıntının, öfkenin, kaygının insan hayatından çıkarılmaya çalışıldığı bir dönemden geçiyoruz.

Alış verişi kutsayan reklamları, çocuğu kutsayan uzmanları, kendini iyi, güzel, mükemmel gösteren sosyal medya insanlarını görüyoruz.

Bilgi sahibi insanları, hikmet sahibi insanlardan üstün tutan bir yapıyı izliyoruz.

Günde 15 saat çalışan babalardan hem aileyi ihya edecek maddiyat bekliyor hem de babalık yapmasını istiyoruz.

Bu pahalılıkta çalışmak zorunda olan annelerden hem annelik hem eşlik hem ev hanımlığı hem de bakım ve güzellik istiyoruz.

Güzellik algımızı televizyonlardan ediniyoruz.

Okulun, sınıfın, fabrikanın bir idarecisi varken evin tek idarecisi olmasını yadırgıyoruz. Kadın ve erkeği "eşit"lemek uğruna düzeni bozuyoruz.

Çocuklarımız böyle bir toplumda dünyaya geliyor ve yetişiyor, unutuyoruz.

Sonra bu kadınların, erkeklerin, çocukların, annelerin, babaların, öğretmenlerin neden psikolojisi bozulduğunu çözmeye çalışıyoruz.

Evet, insanlar toplumu oluşturur fakat toplum da insanı doğurur. O halde tek başına bireyi ele almak yerine toplumun doğurduğu bireyi ele almak daha işlevsel olacaktır.

Psk. Elif ÖZDEMİR