Sayın İmamoğlu'na ikinci çağrımdır!

Sayın İmamoğlu!..

Tamam! "Her şey güzel olacak" diyorsunuz, olsun da...

Bu Beylikdüzü'ne diktiğiniz heykeldeki eli kanlı Başpiskopos "MAKARİOS" işi ne olacak???

Hiç bir açıklama yapmadınız? Bütün çağrılara kulağınızı tıkadınız, neden?

(Tatminkar bir cevabı oldu da ben duymadıysam, onu seven-sevmeyen beni uyarsın lütfen, tabii belgeleriyle. Biz de özür diler ve derhal buradan okuyucularımıza-takipçilerimize duyururuz, milletin kafasındaki şüpheleri dağıtırız.)

Türk-Müslüman yurduna dikilme, heykeliyle yaşatmanın sebeb-i hikmeti nedir bu insanlık düşmanı piskoposun?

 Mesela, adada barış için çok mu çaba sarf etmiş bir devlet adamı olduğuna inandığınız için mi Rauf Denktaş'la aynı kareye aldınız onu? Yoksa daha başka bir şey, örneğin kişisel bir sempati mi söz konusu?

Zamanında Demirel'e,  Özal'a, Gül'e, Erdoğan'a ve hatta özellikle bir kesimce M. Kemal Atatürk'e de yapıldığı gibi zat-ı alinize de yapılan "etnik kimlik" biçmelerini ayıplayalım ve bir kenara koyalım, eyvallah! Ama bu heykel ne olacak?..  Hala bütün cüretiyle ve tarafınızdan açıklama yapmamak suretiyle korunmasıyla ortada duruyor!!?

Peki o orda dururken, hem de soyadınız İmamoğlu iken biz sizi nereye koyalım?

İstanbul Belediyesindeki gereksiz harcamalar, usulsüzlük, bütçe dengesizliklerine dair açıklamalarınız çok güzel. Eğer rakamlarınız doğru ise çok iyi ediyordunuz... Kim bu ülkenin, yetim veya değil bu milletin bir kuruşunu yediyse ya da heba ettiyse canı cehenneme.

Bu işte, varsa pislik ya da pislikler gittiği yere kadar onu, tabiri caizse "faş" etmede, her kim çaba gösterirse sonuna kadar yanındayız, elbette ki sizin de...

Ama bu heykel ortada dururken, adeta gözleriyle alaycı alaycı sanki Beştepe dağlarından bize bakarken, bütün bunları ve Belediye Başkanlığını dürüstçe, millet ve ülke menfaatine yapacağınıza biz nasıl inanalım, nasıl güvenelim size?

Ben Sayın Cumhurbaşkanı Erdoğan için zamanında şunu söylemiştim(Temmuz2018);

"Külliye 53 ve Rektör H.K.'ya dair kararlarıyla ilgili olarak kalbimi mutmain edinceye ve kaybettiği güvenimi yeniden kazanıncaya kadar ki bu nasıl olacak hiç bilmiyorum, gönlümde yer bulamayacaktır... Gönül benim değil mi? Kim ne diyebilir?" (Olmadı be REİS, KÜLLİYE 53 s:471)

Şimdi sizin için de benzer bir şeyi tekrarlıyorum: Sesiniz, görüntünüz, prezantasyonunuz, halkla ilişkiniz iyi ama bu heykel meselesinde kalbimi (ve milletin kalbini) mutmain edinceye kadar asla benim güvenimi kazanamayacak, gönlümde yer bulamayacaksınız.

Çünkü işin "aslı" oradadır. Ve eğer yeterli bir açıklama gelmezse gerisi benim için hep "suret" olarak kalacaktır.