Neden ben?

Tüm uğraşlarımı bıraktım inşaat çalışmalarını izliyorum. Şu an benim için tek önemli olan şey bu binanın yıkılması olayında gerçekleşecek evreler. Şu an ne vizenin bir önemi var ne de kültürümüze vurulmuş bir kepçe darbesi olan beton binaların. Şu an için tek önemli olan şey, üç katlı binanın dönüşen kentlerimizin marka değerini yükseltecek ve ülkemizin yegane üretim kaynağı olan inşaat sektöründeki sirkülasyonun sıhhati. "İşçi Sağlığı"nı savunma bahanesiyle kurulmuş "iş sağlığı" merkezlerinin aynısından.

Üç katlı binanın elektrik sisteminde çıkan bir arıza yüzünden yanarak hastaneye kaldırılıyordu B çalışanı. İş güvenliği uzmanlarınca incelemeler yapılıp bir iki gün süren ve hızlıca halledilen işlemlerden sonra yıkım işlemi devam ediyordu. Evvela, "iş güvenliği"...

Üç katlı binanın yıkılışında değişen, yıkılan ananelerimizi görüyordum ve buna anlam veremiyordum. Tabii yerine on katlı bir bina dikilince anlıyordum sebebini. Neyse, marka değerimiz yükseliyor ve depremlerden korunuyoruz.

Büyükşehirlerden soyutluyorum kendimi. Örneğin, Burdur'da yaşıyorum ben. Burada hayat bahsedildiği kadar ufak ve bahsetmediği kadar "Anadolu" adetlerinden uzak. Mesela, kentsel dönüşümler henüz modern adını almadan çok önceleri buralar da dönüşüvermişti. Yıkılıvermişti ananeler.

Din ve devlet işleriyle alakalı olan birçok kelimeyi hayatımıza benimseyip kendimizi devlet edinip, dinden yaşantımızı soyutladık burada önceleri. Yanlış anlamayın sadece burada değil. Aslına bakarsanız ben gezginimdir ve bunu kimse bilmez. Çünkü kimsenin bilmesi kimseye de fayda sağlamaz. Kütahya'daydım dün ve ertesi sabah Isparta'da uyanabilirim. Bir gece ansızın Konya'ya gelebilirim. Aslında en doğrusu göç etmek. Bizi bizden daha doğru anlamayı başarabilmiş coğrafyalara göç etmek.

Muhafazakar ve tutumlu aile geleneklerimizin gereği müstakil yaşamlardan apartman hayatını yadırgamaz hale gelişimizin şerefine, en çok emlak balonunu şişirip müstakillerden korkutanların ve çıkarları uğruna şehirleri ufaltıp tek bir bina içerisine sığdırmaya çalışanların şerefine; haydi, ananelerimize göç edelim.