İkram

İkram; kişinin özel iradesinde olup, istediğine istediği kadar yapabilir. İkram edene neden az yaptın veya neden çok yaptın veya cinsini ve şeklini değiştirmesi istenemez.

Sad (9-10) : Yoksa onlar kudret ve lütuf sahibi Rabbinin rahmet hazineleri onların yanında olduklarını mı zannediyorlar? Yoksa göklerin, yerin ve ikisi arasındakilerin hükümranlığı onların mıdır? Öyle ise sebeplere yapışarak yükselsinler bakalım.

            Kıskançlıktan kuduran Mekke'nin ileri gelenleri, neden peygamberliğin kendilerine gelmediğini, Ebu Cehil, Ebu Leheb gibi önderler, varaka bin Nevfel gibi okumuş ilim tahsil etmişler dururken çoban Muhammed'e peygamberlik nasıl gelebilir?

            Kabenin her şeyi ile ilgilenen aileler dururken, panayırları bunlar düzenleyip, ticarete bunlar hükmederken nasıl olurda şerefli bir paye bunlara verilmez?

            Oysa kudretin sahibi olan Allah, peygamberlik için asla mal, mülk, mevki, makam vs. zenginliği asla dikkate almamıştır. O ahlakı tamamlayacak olan ve küçüklüğünden beri ahlak timsali olan Mekke'de Muhammed'ül emin olduğu için Medine'de Emir-el Mü'minun olacak olan Hz. Muhammed'i seçmiştir.

            Aslında müşriklerin lütuf olarak gördüğü peygamberlik son derece meşakkatli, zahmeti bol, bir eline güneş bir eline ay verilecekken dünya nimetlerinden vazgeçip sadece Allah için yaşamayı tercih etmektir.

            Bu gün için hangi babayiğit önüne, arkasına, sağına, soluna dünya nimetleri yığılacağı söylenmesine rağmen elinin tersiyle itebilir?

            Oysa Hz. Muhammed'i çocukluğundan beri tanıyanlar ve kalpleri açık olanlar O'nun ilahi bir lütufla karşılaşacağını tahmin etmişlerdi.

Müşrikler Şam'a kervanla gittiklerinde, orada bulunan tüccarın biri Mekke'lilere Hz. Muhammed'i sorar ve müşrikler alaycı bir şekilde "peygamberliğini ilan etti" derler. Tüccar hayıflanarak "keşke yanında olsaydım" der ve anlatır: Sütannesi Halime; çocuk Muhammed'e çörek yapıp koynuna koyar ve bunu sadece kendisinin yemesini söyler. Ama O tüm çocukları toplar ve onlarla paylaşırdı. O'nun gelecekte çok önemli işler başaracağı o günden belliydi, der.

            Ahlaki olgunluğa erişmiş toplumlar, dünyalarını cennet ederler. Allah'ta ahir zaman Müslümanlarının hem dünyaları hem ahiretleri cennet olsun diye onlara Ahlakı tamamlayacak peygamber seçmiştir.

            Hükümranlık sadece Allah'a aittir. Ancak karnı fazlaca doymuş ve kendini çok güçlü sanan toplumlar, Allah'ın hâkimiyetine ortak olmak isterler. Halk ve halklar üzerinde kurdukları baskılar veya iğdiş edilmiş beyinleri ele geçirmeleri nedeniyle yaptıkları kurgular sonucu hâkimiyet paylaşımı isterler.

            Hâkimiyet kurgusunun yukarlarda olduğunu zanneden toplumlardan Babil; kuleler yaptırmışken, şimdiki toplumlarda tover ve plazalar peşindedir. Asla yüksek binalarda oturunca hâkimiyet onların eline geçmeyecektir. Ancak bir müddet hakim olduklarını zannedecekler ve din günü geldiğinde pişmanlıkları yüzlerine yansıyacaktır.

            Hâkimiyet kayıtsız şartsız Allah'ındır. O hükümranlık makamını asla kimseye devretmez. Birileri istedi diye vahiy meleğini onlara göndermez.

            Lütuf ve ikram Allah'a aittir ve dilediğine dilediği şekilde verir.

            Lütuf ve ikrama mazhar olacak, ahlaki yaşantının içinde olarak geçireceğimiz bir ömürden, idrak edeceğimiz cumanız mübarek olsun ve ikramınız bol olsun.