İnsan tanımak kitap (2)

Şimdi nereden çıktı bu konu diyeceksiniz ama inanın ki mantık çerçevesinde açıklama yapabileceğim cümlelerim yok sadece yazmak istedim ve yazdırdığı için insanlara da teşekkür ediyorum. İnsan tanımak, doğru insanı, dürüst insanı, o'nu bunu şunu ne bileyim başlı başında insan, karakter analizi yapmak yapmaya çalışmak zor zanaat... Hafta sonu yapmış olduğum bir çalışmada bunu o kadar net anladım ki saat birden akşam saat altıya kadar dolaşmış olduğum esnaflar, konuşmuş olduğum farklı-farklı yüzler hepsi de başka âlemde idi... Ama yediden yetmişe herkesin ortak noktası ne biliyor musunuz? Anlamak, anlamaya çalışmak, kendini ifade etmek... Gitmiş olduğum Mantar çiftliğinde ki Mustafa amcadan tut parkın köşesinde ayakkabı boyacılığı yapan 12 yaşında ki çocuğa kadar herkes ama istisnasız herkes karşısında ki insana dert anlatma, anlama çabasında...
İnsanların gönülden düştüğüne değil de gözden düşmesini bir türlü hazm edemiyorum. Sevmezsin, sevemezsin bırakır gider yol ayrımına gidersin ama ondan sonra yapılan, söylenen sözler ne kadar da kırıcı... Bunu bir şey olduğu ya da olacağı için değil aksine bir şey olmasın diye dile getiriyorum... Ama en çokta tanıdığım insanlarla beraber tanıdığım kitaplar için de çok seviniyorum... 
Lise son sınıfta idim, okuduğum N.Fazıl'ın kitaplarında hoşuma gidecek, beni benden eden sözleri yazdığım defterim vardı. Kitapların etkisinde kalır günlerce onları düşünür ve hayatıma katardım, katmaya çalışırdım... Okulun son haftalarımı neydi, defterimi bakması için N.Fazıl'ın kitaplarını aldığım beni o adamı sevdiren insana verdim... Aradan iki hafta sonra defterimin akıbetinden çok içine ilişecek o notun ne olacağını sabırsızlıkla bekliyordum, beklentimin hiç boş olmadığını da anlamıştım başta hayal kırıklığı yaşamış olsam da.
Defterimde ; 
"Söylediklerinize dikkat edin, düşüncelere dönüşür...
Düşüncelerinize dikkat edin duygularınıza dönüşür...
Duygularınıza dikkat edin davranışlarınıza dönüşür...
Davranışlarınıza dikkat edin alışkanlıklarınıza dönüşür...
Alışkanlıklarınıza dikkat edin değerlerinize dönüşür...
Değerlerinize dikkat edin karakterinize dönüşür...
Karakterinize dikkat edin kaderinize dönüşür..." 
(Mahatma Gandhi) yazıyordu...  
Ne güzel bir sözdü, hiç unutulmayacak ve ömür boyu hayatımızda olacak dimi?
Sayfalarca yazılan yazılara ve çıkarılan derslere istinaden yazılan sadece bu küçük not beni şaşırtmıştı daha uzun daha anlamlı bir şeyler bekliyordum meğer en büyük aptallığı o an bunu düşünerek yapmışım...
Tam okul bitti, ne yapacağım ne edeceğim bundan sonra ne olacak derken bu sözler benim hayatımın dönüm noktası olmuştu. Nasıl mı? Düşündüklerimi seçip hayatımı ona göre yön verdiğim ve yanlış doğru yaptığımı en başta anlamadan kaderim oluşturmaya başladığım için... Hayırlısı...
Bir kitap tanımak bile bu kadar önemli iken bir insanın hayatımızda bıraktığı o izleri düşünmek bazen akıl almaz oluyor... Tabi bu tanıdığın insan ve o insanın seni götürdüğü yola göre çok değişiyor bu düşünceler... Kim söylemiş bilmiyorum ama "çamurlu yolda yürür isen üzerine çamur sıçrar" demişler...
Neyse... İyi İnsanlar ile karşılaşmak umudu ile deyip yazıma devam edeyim...
Gecenin bir yarısında okuduğun bir kitabı anlatabileceğin ya da okuduğu kitabı sana anlatan insan var ise, iyi olmanı umut edip her zaman varlığını belli eden o insan hala 'iyi ol' diyorsa, Köprünün başında bekleyip senin karşıdan karşıya geçişini izleyen o insanı hala kaybetmediysen sen iyi insanlarlasın... ve bende işte bu yüzden  iyi ki ama iyi ki varsınız diyorum...  Neden biliyor musunuz; ben, yemek tatmayı değil ama insan tanımayı seviyorum ve tanıdığım her karekter için en karektersiz olanına bile teşekkür ediyorum...