Kaç zaman var Bursa'da?

Bursa doyulur bir şehir mi?

Aşka kim doymuş ki bu şehre doyulsun.

Eşiğinden bir geçmeyi ver; sen içine çeker; için Bursa solur; Bursa olur yürürsün sokaklarında, mabetlerinde, hanlarında, çınarlarında, çeşmelerinde, çarşılarında...

Ulu Mabet; Ulu Cami...

Kaç ulu insan geçti içinde; Somuncu Baba, Üftade, Süleyman Çelebi.

Mekke kokan mabet; Bursa'nın kalbi olarak atıyor; Uludağ'la birlikte şehrin şiiri ve şuuru olmayı sürdürüyor.

Medine kokan Emir Sultan, ümit çağlayanı olarak atiye bakıyor.

Ümit bulutları hiç eksik değil çınarlar üstünde; çınar gölgeleri müdavimsiz değil; tarih hep var çınar kozalaklarında.

Erguvan kokulu semt; ne muhteşem sükût içinde.

Bahtiyar olmayan var mı bu diyarda?

Mahzun Muradiye Şehzadesine ağlıyor; hüzün hiç eksik değil çamlarında, çınarlarında.

İkinci Murat sadelikle yatıyor sandukasında; beklenen baharla yeniden dirilmeyi bekliyor.

Birinci Murat'ın ne ulu muradı varmış öyle; bir Balkanlarda, bir de Bursa'da mekânı var.

Zafere kendini kurban etmek; fedakârlık şahikası, şehit ruhluluk olmalı.

Ondan mı o tepeden, Bursa bir başka sürurla seyredilir, Balkanlar görülür, ötelere bakılır.

Ötelerin ötesinden haber veriyor Murat'ın kabri.

Gül Bursa; gül kok Bursa, gül ol Bursa...

Bağrındaki şehitlerin, velilerin kokusu; senin ruhunun kokusu.

Kirlenmişliğimizi affeder misin kutlu ruh?

Yeşil yakışan şehir, yeşili şehirleştiren çini şehir.

Çehresinden ve çeşnisinden yeşil eksik olmayan şehir; şükür ki ruhun ayakta, iz sürenlere yol gösteriyor, peşi sıra takip edenleri rehber olmayı sürdürüyor.

Kaç zaman var Bursa'da?

Hanlarında geçerken bir zamandan başka zamana gider, oradan atiye uğrar, sonra bugünü yaşarsınız. Öyle değil mi Ahmet Hamdi Bey?

"Bursa'da Zaman" ı yazmak o zamandan süt emmeden olur mu?

Zaman sular fethe akar Bursa'da; kendine fetih, medeniyet şehrini fetih.

Medeniyet çeşmeleri şırıl şırıldır Bursa'da; ağlayışı yakın fetihlerin muştusudur.

O muştuda bir damla olmak; bu diyarda yaşamın bedeli olmalı.