Öğretmen

Kimden duydum hatırlamıyorum. Aileden sanırım. Çok saygı duyulurmuş eskiden öğretmenlere... Şimdiki gibi değil yani. Toplum tarafından gelirine bakılmaksızın -'çocuk' emanet etmenin farkındalığıyla bence- inanılmaz bir misafirperverlikle karşılanırlarmış gittikleri köylerde.

Çocuğuma iyi bak, sakın, koru der gibi... Sofraya ilk oturtulan olurlarmış her zaman... Hem devlet katında hem halk katında ayrı bir yeri varmış mesleğin ve kişinin. En büyüğünden küçüğüne 'öğretmenim' diye hitap edilmesi ondan. Dolayısıyla öğretmen de ona göre şekil alıyor ona göre bir sorumluluğa sahip oluyor.

Çocuk emanet edilmiş sana ona göre bir karakterin olmalı değil mi?

İpini koparan öğretmen olamıyor yani... Öyle sınavı geçtin öğretmen oldun toplum yetiştirdin değil. Çekirdekten taaa liseden geliyorsun oraya. Yani öğretmen olmak annelerimizin babalarımızın zamanında bir çocukluk hayaliyle başlıyor.

Bir ülke büyütüyorsun. Farkında mısın?

Hani şimdi diyoruz ya teknolojik, modern zamanlardayız diye yalan dolan... Bize biz olmayı öğretenlerimize çocuklarımızı emanet edemiyoruz ki! Balık baştan kokmuş misali...

Hala var tabii ki gerçek öğretmenler... Sözüm onlardan dışarı.

*********

EMANETE HIYANET

Bir öğretmen bilmişliğim var... En başından daha okumayı öğrenmemişken anlatılan... Dünyadaki tek başöğretmen. Hepimize A-B-C'yi öğreten... Hayatı boyunca 4 bine yakın kitap okumuş. Geometri kitabı yazmış, üçgen, açı, dikdörtgen ve 48 tane geometri terimini Türkçeye kazandırmış. Yunanca, Fransızca, orta derecede Japonca, İngilizce, Almanca biliyor ve hayatı boyunca yazmış okumuş...

Vekil maaşını öğretmen maaşının üzerine çıkarmamış!

Sonra gelen bütün öğretmenlerim de onun gibiydi benim. Hani bir ülkenin temelini atar nitelikte. Bir bina inşa eder gibi çocuk yetiştiren. Sözüne güvenilir, baba gibi, anne gibi... Emanete hıyanet etmeyen... Öğrendiğini olduğu gibi öğrencisine aktaran. Okumayı, öğrenmeyi sevdiren.

Yani olması gereken...

Yine de şu son zamanlarda çocukların durumunu gördükçe ve hala biz körken ve sağırken, bencillikten değil de işte geçiyor içimizden...

Son gelmiş gibi geliyor bana...

Tüm sorumluluk sahibi öğretmenlerimiz için diliyorum ki onun sözlerini hatırlasınlar...

"Dünyanın her tarafında öğretmenler insan topluluğunun en özverili ve saygıdeğer unsurlarıdır. Yeni kuşak, en büyük dersini bu günkü öğretmenler topluluğundan ve onların yetiştirecekleri öğretmenlerden alacaktır. Yeni nesil sizin eseriniz olacaktır"