Diliniz süslü ama yüreğiniz boş

Hayatta o kadar garip şeyler oluyor ki. O kadar saçma sapan şeylere şahit oluyor ve hayretler içerisinde kalıyoruz ki. Daha doğrusu aslında, şaşırtan hayatın kendisi değil. İnsanı asıl şaşırtan 'İnsanlar', 'İnsanlık'...

Cidden, insan kendisini kısa bir zaman dahi olsa inzivaya çektiği anda görebiliyor her şeyi.

Kimde ne kadar olduğunu mesela...

Ben de kendimi çok kısa bir zaman da olsa inzivaya çekip şöylece uzaktan baktım insanlara.

Hayatımdakilere...

Selam verdiklerime...

Gülümsediğim yüzlere...

İnanın çok kısa bir süreydi. Kulaklığı taktım ve sadece izledim.

Sonra elimde birkaç parça insan kaldı.

Birkaç yaşanmışlık... Bazısında bir kaç kırgınlık... Bazısında ise hissetmekte zorlandığım 'nefret'e benzer o tarifi mümkün olmayan duygu.

İnsanlar saat gibi. Bugün orada, birkaç saat sonra çok başka bir yerde olabiliyor.

İnsanlara verdiğimiz değer de buna benzer bence. Bugün 'Aman üzülmesin, ağlamasın, yanlış anlaşılmasın, yanında olayım, destekçisi olayım' deyip ciddi değer veriyorsun.

Sonra seni bu desteğin karşısında ayaklarının altında paspas gibi eziyor o değer verdiğin insan.

Hatta ve hatta belki bir yudum suya ihtiyacın olduğunu bilse ve o su sadece onun elinde olsa, karşında 'lıkır lıkır' içebilecek durumda; vahim ve körleşmiş bir insan modelini oluşturuyor değer verdiklerimiz bazen gözümüzde.

Benim de bu inziva sürecinde, az önce bahsettiğim durumda olan birkaç insan kaldı elimde.

İsimlerini yazdım önce bir kâğıda. Sonra bir de silgi aldım.

Kendi elimle yazdıklarımı tek tek sildim. Tek bir iz dahi kalmadı.

Belki de benim nezdimde bir insan modeli dahi taşımıyorlar artık.  Tekrar yazmaya dahi kalkmayacağımdan da adım gibi eminim.

Çünkü ben ne zaman onları tekrar yazmaya kalksam 'sırtım' aklıma geliyor. Vazgeçiyorum.

İnsanlığı, arkadaşlığı, dostluğu ben biraz 'sabun'a benzetiyorum. Yani elini yüzünü temizler muhakkak ama bir gün kaydırır ayağını.

İnzivanın da sebebi bu ya zaten... Şimdi hayatımın hiçbir yerinde olmadıkları için iyi ki diyorum.

 Bu yüzden olur olmaz kişileri başa taç etmemek lazım. Dili süslü ama yürekleri boş olan insanlardan hep uzak durmak lazım...