Seçilmiş yalnızlıklarınız olsun...

"Yalnızlık paylaşılmaz, 
Paylaşılırsa yalnızlık olmaz" diyen Özdemir Asaf; sizce yalnızlığın hangi boyutundan bahsetmektedir?

Yitip giden birinin ardından çaresizce düşülen bir yalnızlıktan mı bahsetmektedir yoksa "seçilmiş bir yalnızlığı mı" övmektedir...

Yalnızlık; " kafa dinleme istemi", " kalabalıkların içinde kendini soyutlamayı seçmektir."
Ben bir hekim olarak sağlığınız açısından "seçilmiş yalnızlıkları" öneriyorum...

İş hayatında, evlilikte, aile içi problemlerde, sınav dönemlerinde, kişiler ile ilişkilerimizde, depresyonda, obsesif hallerimizde yalnızlaşır ve boşluğa düşeriz. Hayatımızla ilgili kararsız kaldığımız durumlarda, çözemediğimiz problemlerde kaygılanırız. Yalnızlık ve boşluk duygusu insanoğlu ile var olan duygular olup genellikle kişide endişe uyandırır. Kendimiz için etkili bir yol seçemediğimizde endişeye kapılırız, kendimizi yorgun hissederiz. 

Arabanın modelini yenilesem, evimiz bir oda daha büyük olsa, çocuğun daha iyi tahsil alması için yeni arayışlar, iş kariyerimizde bir üst basamağa çıkmak için şirket içi oyunlar derken yaşam denen piyesin oyuncuları olarak; yaşamın senaryosu içinde kayboluyoruz. 
Geleceği planlarken stresimizi de arttırıyoruz ve içimizdeki güzellikleri de yok ediyoruz.

"Kendimle baş başa ne zaman kaldım?" diye kendinizi bir sorun bakalım, cevabınız ne olacak...

Oysa "Seçilmiş yalnızlık"; huzur arayışlarınız olduğunda "kendi arzunuzla kendinizle baş başa kalma, problemlerinize odaklanma ve çözüme ulaşma" durumudur.
Çözümsüzlüğe düştüğünüzde; "yalnızlığı" çözüm olarak kullanabilmek doğru yoldur aslında...
Aşırıya kaçmamak kaydıyla seçilmiş yalnızlık; insanı rahatlatan bir çıkıştır.
"Yalnızlığı" doğru yaşayabilmek bir ayrıcalıktır. Bu hazzı bir kere tatmadan tarifini anlamanız kolay olmayacak biliyorum.

Yalnızlık; kişinin sıkıntılarıyla baş başa kalmasını sağlar. Kendimize soramadığımız pek çok sorunun cevabını bulmamıza ve itiraf edemediklerimizi kendimize anlatmamıza yardımcı olur. 
Ertelemeyip yüzleşebildiğimiz birçok sıkıntının üstümüzden kalkmasını yol açar.
Önemli olan yalnızlığınıza süreklilik kazandırmamaktır.

"Seçilmiş yalnızlık"; bir başka tanımıyla "inzivadır..." Yaşamın rutininden uzaklaşıp,  kendi isteğiyle yalnız kalma durumudur. 
Stresten kaynaklı sıkıntılarla boğuşurken bulduğumuz rahatlama köşelerinde zihnimize ve ruhumuza "ooh" dedirtebilmektir...

Bu satırları okuduktan sonra şöyle bir doğanın içinde rahatlama köşenize geçin ve derin bir nefes alın.
Kendinizle baş başa kaldığınızda, etrafınızdaki insanların kargaşasını daha iyi anlamaya başlayacaksınız.

Kendinize "neler yapabileceğini, neler istediğinizi, nelere ulaştığınızda daha da rahatlayacağınızı" sorun.
Kendinizle yüzleşin. Taşıyabileceğiniz yük miktarını belirleyin. Öncelikle kendinize bir gülümseyin.

Sırp kökenli Amerikalı elektro fizikçi ve mühendis olan Nikola Tesla; iradeyi " dilediğince hareket edebilme gücü" olarak tanımlıyor. Siz de iradenizi dolayısıyla özdenetiminizi güçlendirerek arzunuza göre hareket edebilme zevkine ulaşın.

Mutluluk ve yalnızlık birbirine zıt duygular olsa da farklı zamanlarda her ikisi de pozitif kazanımlar sağlayan duygulardır. Biz bu iki zıt duyguyu doğru kullanabilirsek, kendimizi bulduğumuz seçilmiş yalnızlıkların sonrasında daha mutlu olduğumuzu göreceğiz.

Gelin, kendi üzerinizde kurduğunuz hâkimiyeti gözden geçirmeye başlayın.  Önceliğiniz, kendinizle baş başa kalıp; koyduğunuz hedefleri, verdiğiniz sözleri bir daha düşünmek olsun. "En büyük hâkimiyet, insanın kendi üzerinde kurduğu hâkimiyettir" der Socrates. 
Sağlıklı düşünmek, gerçekleri analiz edip kendiniz ile irtibata geçmektir.
Mutluluk, huzur ve iyi olma hali dışarıda değil, bizzat kendi içimizdedir...

Kendimizin gücünü, kendimiz olarak bir ölçelim ve mutlu bir yaşamı idame ettirelim.
Unutmayın; kişi kendini geliştirdikçe yalnızlaşır. Seçilmiş yalnızlıklar sizi geliştirir...