Korona virüsü yendi ve yaşadıklarını anlattı: Çok ağrılı ve sancılı bir süreç geçirdim

Sümeyye KAYAALTI

Sağlık Bakanı Fahrettin Koca, ekim ayında Bursa'ya gerçekleştirdiği ziyarette, kentin salgının başından bu yana en kritik günlerini yaşadığını söylemiş vatandaşları kurallara uymaya davet etmişti. Türkiye genelinde de yeni ve ağır hasta sayısında artış gözlemlenirken, yeni kısıtlamalar hayata geçirildi.

Korona virüse yakalanan ve salgının başından bu yana kurallara harfiyen uyan 25 yaşındaki Büşra Şenocak, yaşadığı dramatik süreci Bursa Hayat'a anlattı. Şenocak'ın 23 yaşındaki kız kardeşi Kübra Şenocak ise, korona testinin pozitif çıktığını ancak sadece ilk 2 gün 37.5 ateş olduğunu daha sonra hiçbir belirti göstermediğini söyleyerek, aile doktorunun her gün aradığını nasıl olduklarını sorduğunu da sözlerine ekledi.

-Korona virüse yakalandığınızı nasıl öğrendiniz? Virüs hangi belirtileri gösterdi? Hastanede ne gibi tetkikler uyguladılar?

Tat almamı kaybetmem ile başladı. Yediğim bir yoğurtta tat alamamam, bozuk hissiyatı almam gibi semptomları hissettim. Sonrasında arkadaşımın pozitif çıkmasıyla birlikte, hastaneye giderek test yaptırdım. Normalde akciğer tomografisi ve kan testide istiyorlar, ancak KOVİD-19 sırası çok kalabalık olduğundan ben sadece PCR (Sürüntü) testi yaptırmayı uygun gördüm.

-Test sonucunuzu öğrendikten sonra neler hissettiniz? Daha sonra nasıl önlemler aldınız?

Öncelikle sabaha kadar uyumadım. E-nabız üzerinden pozitif olduğumu öğrendikten sonra ne ile karşılaşacağımı bilmediğim için çok korktum. Garip bir histi. Daha sonra test soncumu ailem ve sevdiklerimle paylaştım ve ne yapabilirim diye araştırmaya başladım. Annemin testi negatif, kardeşimin testi pozitif çıktı. Evimizde ciddi tedbirler aldık. Kişisel bakım dahil tamamen her şeyimizi ayırdık. Her gün çarşaflar değiştirildi. Mutfakta herhangi bir şey yapılacaksa, çamaşır sulu bezle tezgah silindi. Kullandığımız çatal, bıçak, kaşık hep aynıydı, onun haricinde hiçbir şey kullanmadık.

-Filyasyon ekibi evinize ne zaman geldi? PCR( Sürüntü) testi yapılırken canınız yandı mı?

Sabah 07.00-08.00 gibi pozitif olduğumu öğrendikten sonra saat 11.30 civarında da telefonla arandım. Evimizde kaç kişi olduğu, test yapılıp yapılmadığı soruldu. Ardından onların kişisel bilgileri alındı ve 16.00 gibi filyasyon ekibi geldi kapıya. Annem ve kardeşimin semptomları sorulduktan sonra, sürüntü testi yapıldı daha sonra ilaçlarımız veridi. Temaslı olduğumuz kişiler soruldu ve aynı şekilde onlara da akşam gidilerek test yapıldı ve sonuçları negatif çıktı. Daha sonrasında ise belirli aralıklarla aranmaya başlandık. Kapının önünden birkaç kez kontrol için gelindi. Aile hekimimiz her gün düzenli olarak aradı. Bizimle çok ilgilendi. Ayrıca ben de yapılan PCR (Sürüntü) testi acırken, kardeşim de acı hissi oluşmadı. Sanırım, herkesten sürüntü testinin çok acıdığını duyduğumuz için psikolojik olarak zaten kendimizi buna hazırlıyoruz. Sabit durmak ile de alakalı. Zaten 5-10 saniyelik bir şey. Önce boğaza bir çubuk daha sonra buruna sokuluyor. Dayanılmayacak bir acısı yok.

-Aynı evde 2 pozitif, 1 negatif vardı, peki aranızdaki belirti farklılığı neydi?

Annemde temas anlamında tamamen uzak durduk. Yanımıza gelmek istediğinde maskemizi taktık ve sosyal mesafemize fazlasıyla dikkat ettik. Aynı odada 10-15 dakika durduk. Camlarımızı açarak, evimizi çok fazla havalandırdık. Kardeşime gelince... Hiçbir sorun yaşamadı. İlk 2 gün ateşlendi daha sonra hemen geçti. Ben ise ciddi sorunlarla karşılaştım. Nefes darlığı kaslarımda ciddi bir ağrı, yüksek ateş, halsizlik, şiddetli baş ağrısı gibi hemen hemen bütün semptomlarla karşılaştım.

-Virüse yakalandıktan sonraki ilk 1 haftanızı anlatır mısınız?

İlk 5 gün çok ağrılı ve sancılı bir süreç geçirdim. 2 günümde hiç kalkmadan uyudum. Çünkü halsizlik ve kas ağrısı beni hep yatağa itti. Sonrasında ateş çok etkiledi. Kendimi gündüzleri uyutmamaya dikkat ettim ki, gece uyuyabileyim.  Ama ağrılarım çok fazla olduğu için gündüz de uyumak zorunda kaldım.

-Virüs genç, yaşlı, çocuk, kronik demeden bulaşıyor. Siz virüsü yenen bir birey olarak 'bana bir şey olmaz' diyenlere buradan neler söylemek istersiniz?

Kime nasıl geleceği belli olmuyor. Evet, bunun genci, yaşlısı olmadığını anladım ben. Kardeşim ile aramızda 2 yaş olmasına rağmen, virüsü hiç hissetmeden ve taşıyıcı olarak atlatırken, ben ise ağrılı bir şekilde atlattım. Bende 'nasılsa gencim, bana bir şey olmaz' diye düşünenlerdendim. Ama aslında hiç öyle olmadığını fark ettim. Çünkü yaşam koşullarımız bizi biraz zorluyor olduğu için, o yatağa düşme kısmında vücudun sizi bir anda salması hastalıkla savaş dönemlerinde ciddi problemlere sebep oluyor. O nedenle bence bu sebeple düşünülmemeli, bütün önlem ve tedbirler alınmalı. Özellikle maskesiz dışarı çıkılmamalı, hatta gerekirse çift maske takılmalı. Sürekli ellerimizi dezenfektan ve kolonya ile temizlemeli. İnsanlarla sosyal mesafeye çok dikkat edilmeli. Bu tip önlemler alındıktan sonra zaten virüsün yayılımının azaldığını göreceğimizi düşünüyorum.

-Pandemi nedeniyle hayatımız kısıtlandı, siz bu süreçte en çok neyi özlediniz?

Ben teması seven bir insanım. O yüzden sarılmayı, parkta salıncakta sallanmayı, insanlarla hiç korkmadan yemek yemeği çok özledim.

-Son olarak şu an korona virüs ile savaşan insanlara neler söylemek istersiniz?

Kesinlikle önlem ve tedbirlerini almalılar. Kendilerine çok dikkat etmeliler. Bağışıklığı güçlendirici besinler tüketilmeli. Sağlık çok kıymetli bir şey.  Yediğim bir yemeğin bile aldığım o tat hazzının ne kadar şükür sebebi olduğunu fark ettim. Bunun için biraz daha kendimizi kontrol altına alarak bu sürecin geçici olduğunu bilip, ona göre bakış açımızı değiştirmek gerektiğini düşünüyorum.